Idae
A Directiva 2009/28/CE do Parlamento Europeo e do Consello, de 23 de abril de 2009, relativa ao fomento do uso de enerxía procedente de fontes renovables e pola que se modifican e se derrogan as Directivas 2001/77/CE e 2003/30/CE, recoñece como enerxía renovable a enerxía capturada polas bombas de calor, baixo determinadas condicións. No artigo 2 desta Directiva establécense, entre outras, as seguintes definicións segundo a natureza do medio co que intercambian calor:
Enerxía aerotérmica é a enerxía almacenada en forma de calor no aire ambiente.
Enerxía hidrotérmica é a enerxía almacenada en forma de calor nas augas superficiais.
A bomba de calor é unha máquina térmica capaz de bombear calor desde un foco frío a un quente. As bombas de calor aerotérmicas e hidrotérmicas extraen calor da contorna natural (aire ou auga) a través do evaporador e transfíreno ao interior dun edificio ou a procesos industriais a través do condensador. Se son reversibles, invírtese o ciclo e transfírese a calor do interior do edificio impulsándoa á contorna natural.
Dentro das bombas de calor, podemos distinguir entre as seguintes tipoloxías: as accionadas electricamente, como o modelo máis estendido, nas que a enerxía necesaria para mover o compresor se obtén a través dun motor eléctrico; as accionadas a gas, nas que o accionamento do compresor é realizado por un motor endotérmico de combustión interna; e as accionadas termicamente, nas que o cambio de estado do refrixerante se realiza mediante un ciclo de absorción ou compresión térmica.
A efectos da contabilización da cota de enerxía renovable establecida pola Directiva, a enerxía capturada polas bombas de calor terase en conta sempre que a produción final de enerxía supere de forma significativa o insumo de enerxía primaria necesaria para impulsar a bomba de calor; é dicir, só unha parte poderá considerarse renovable.
